Dag 3

Vandaag is het de 3e dag dat ik een van de vrijwilligers mag zijn in dit tehuis. Ik merk dat ik nog steeds moet wennen. M’n cultuurschok is groter dan ik verwacht had terwijl ik al 3x in Azië ben geweest. Misschien omdat ik nu alleen ben zonder ouders. Ook is eten voor mij hier een beetje een probleem.. Het eten uit het tehuis vind ik niet lekker dus eet ik al 3 dagen alleen maar droge rijst met ketjap.. In geen enkel land of plek heb ik hier last van gehad, dus baal ik hier best wel van. Gelukkig heb ik in de supermarkt even wat pasta en saus gehaald en eieren zodat ik wat wisselender kan eten. Vandaag hebben we de eerste kamer afgeschilderd. En morgen gaan we verder met de andere kamers van de kinderen. Ik leer momenteel steeds meer de kinderen kennen. De meeste zitten gewoon nog op school. 1 jongen werkt al, en 3 zijn al klaar met school. De kinderen die op school zitten hebben toetsweek dus veel zien we ze deze week niet, omdat ze of op hun kamer aan het leren zijn of in de ‘bibliotheek’ met een clubje aan het leren.
Op woensdag en vrijdag avond van 20.00-21.00 is er Engelse les. Ik heb deze dagen met het jongste kind (9 jaar oud) uit een boekje Engelse woorden besproken en geleerd met hem. Vaak willen ze spelen, dus als ze een uur geleerd hebben kunnen we daarna met de beachball spelen. Ook vinden ze snapchat vaak heel leuk, de kids zijn echt in voor selfies. De kinderen hebben echt veel plezier met elkaar. Er word veel gelachen, gezongen, gepraat en gitaar gespeeld wat best wel een fijne sfeer maakt voor iedereen!
Vanmiddag zijn we naar het restaurant geweest waarvan 1 van de kinderen hier de kok is. Op de scooter (achterop, want ik ga dus echt geen scooter meer proberen te rijden) tussen alle auto’s, vrachtwagens,busjes en andere scooters met doodsangsten naar het restaurant voor wifi en ander eten dan rijst.
Zoals veel van jullie weten was mijn contactpersoon uit Bali, genaamd Theo net overleden toen ik mijn ticket had geboekt naar Bali. Zijn man, Gert die hier gewoon nog is, neemt zijn taak nu over. Gert was vandaag langsgekomen om een filmpje te maken van het tehuis hier die morgen word afgespeeld bij de herdenking van Theo in Nederland. Er is morgen ook een live verbinding tussen Bali en NL zodat Gert kan spreken. Hij wil daar graag alle kinderen bij hebben, dus morgen avond gaan we eerst uit eten met de kinderen (van het donatiegeld van Koen) en daarna bij pak Gert (pak staat voor heer) de herdenking bijzijn.
Ik heb Theo helaas niet gekend, maar zoals ik alle verhalen hoor was dit een enorm geweldige man, enorm veel emphatie en heel gezellig.
Voor nu ga ik slapen, Weltrusten!