Reunited with mom in Bali!!
Blijf op de hoogte en volg Berit
14 Juni 2018 | Indonesië, Ubud
Zondagavond, 7 uur, stond ik klaar op Denpasar om mijn moeder te verwelkomen op Bali!
Na 1,5 uur, was ze daar eindelijk hoor!! Knuffelend met een hek tussen ons nog en daarna zonder hek.
De driver had ik al gevonden die ons naar Ubud ging brengen, dus dat ging gemakkelijk af verder. Na toch wel een rit van 1,5 uur naar Ubud kwamen we aan bij onze bungalow. Prima plek!
De volgende dag zijn we Ubud gaan ontdekken. Wat is dat anders vergeleken met Pohsanten en Negara zeg!! Allemaal mensen die langs de kant van de weg vragen of je een taxi nodig hebt of een massage wil of even hun winkel in wil komen om iets te kopen. Van vrijwilligster naar toerist.. wat is dat schakelen zeg..
De eerste dag regende het trouwens bizar erg! Ik heb in plassen gestaan met m’n slippers met water tot aan m’n enkels. Die avond zijn we naar een voorstelling geweest van balinees dansen. Wat heel bijzonder is om te zien! Ze dansen niet alleen met hun lichaam maar ook met hun ogen.
De tweede dag zijn we polshoogte gaan nemen bij The Yoga Barn. Geweldige plek waar je kan yoga’en, lunchen, relaxen etc. Dus daar hebben we heerlijk geluncht, daar had ik overigens na 4 weken weer eens normaal bruin brood. T is dat m’n moeder het zei, toch niet zo gemist dus?!
Woensdag, 13 juni, stond de wekker om 6 uur sochtends, omdat mama en ik toch besloten hadden een dagje terug naar het tehuis te gaan om dit ook aan mijn moeder te kunnen laten zien. Dus om 7 uur vertrokken we richting Pohsanten waar we om 11 uur aankwamen. Wat voelde dat goed!! Allereerst werden we verwelkomt door Pak Ronny en Pak Gert. Ook een andere vrijwilliger Johan (waar al over gesproken was) gezien.
Langzaamaan kwamen de kinderen die nog in het tehuis waren terug van school. Mama en ik hadden fruit gekocht bij Clandy’s dus om half 1 stonden er borden vol met verschillende soorten fruit die om 1 uur helemaal leeg waren! Fruit is te duur om dat de kinderen te kunnen geven, maar wat vinden ze dat lekker!
Toen alle kinderen thuis waren zijn we naar de schidpadjes gegaan, omdat mama deze ook wel wilde zien en vrijlaten. Daarna zijn we naar Gert zijn huis geweest en na 1,5 uur daar hebben we afscheid genomen..
Zelfs m’n moeder kreeg een knuffel van alle kinderen!
Toen weer een lange rit terug naar Ubud, waar we met geweldig uitzicht heerlijk gegeten hebben!
Na 1,5 uur, was ze daar eindelijk hoor!! Knuffelend met een hek tussen ons nog en daarna zonder hek.
De driver had ik al gevonden die ons naar Ubud ging brengen, dus dat ging gemakkelijk af verder. Na toch wel een rit van 1,5 uur naar Ubud kwamen we aan bij onze bungalow. Prima plek!
De volgende dag zijn we Ubud gaan ontdekken. Wat is dat anders vergeleken met Pohsanten en Negara zeg!! Allemaal mensen die langs de kant van de weg vragen of je een taxi nodig hebt of een massage wil of even hun winkel in wil komen om iets te kopen. Van vrijwilligster naar toerist.. wat is dat schakelen zeg..
De eerste dag regende het trouwens bizar erg! Ik heb in plassen gestaan met m’n slippers met water tot aan m’n enkels. Die avond zijn we naar een voorstelling geweest van balinees dansen. Wat heel bijzonder is om te zien! Ze dansen niet alleen met hun lichaam maar ook met hun ogen.
De tweede dag zijn we polshoogte gaan nemen bij The Yoga Barn. Geweldige plek waar je kan yoga’en, lunchen, relaxen etc. Dus daar hebben we heerlijk geluncht, daar had ik overigens na 4 weken weer eens normaal bruin brood. T is dat m’n moeder het zei, toch niet zo gemist dus?!
Woensdag, 13 juni, stond de wekker om 6 uur sochtends, omdat mama en ik toch besloten hadden een dagje terug naar het tehuis te gaan om dit ook aan mijn moeder te kunnen laten zien. Dus om 7 uur vertrokken we richting Pohsanten waar we om 11 uur aankwamen. Wat voelde dat goed!! Allereerst werden we verwelkomt door Pak Ronny en Pak Gert. Ook een andere vrijwilliger Johan (waar al over gesproken was) gezien.
Langzaamaan kwamen de kinderen die nog in het tehuis waren terug van school. Mama en ik hadden fruit gekocht bij Clandy’s dus om half 1 stonden er borden vol met verschillende soorten fruit die om 1 uur helemaal leeg waren! Fruit is te duur om dat de kinderen te kunnen geven, maar wat vinden ze dat lekker!
Toen alle kinderen thuis waren zijn we naar de schidpadjes gegaan, omdat mama deze ook wel wilde zien en vrijlaten. Daarna zijn we naar Gert zijn huis geweest en na 1,5 uur daar hebben we afscheid genomen..
Zelfs m’n moeder kreeg een knuffel van alle kinderen!
Toen weer een lange rit terug naar Ubud, waar we met geweldig uitzicht heerlijk gegeten hebben!
-
14 Juni 2018 - 14:22
Anita:
Wat leuk dat je je moeder hebt laten zien waar je vier weken goed werk hebt verricht. En toen moest je weer afscheid nemen van de kinderen. Wel fijn dat je ze nog kon verwennen met heerlijk fruit. Geniet nog van de laatste dagen met je mams. Knuffff
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
